Dikiş makinamı alır almaz haliyle koştum kumaş pazarına. Bir elbiseye ne kadar kumaş gider bilmeden aldım 1,5 metre kumaş(usta terziyim ya!). Niyetim uzun elbise yapmak, ölçtüm boğazımın altından tamam dedim yeter bu bana. Meğer iş öyle değilmiş.Bu elbiseyi bu hale getirene kadar kaç modele çevirdim. Tabi kumaş az olduğu için boyu benim istediğimden kısa oldu.E şimdi belinede bişey lazım. Ama kumaş kalmadı. Gene koştum kumaş pazarına kumaşın içindeki renklere uygun tek renk kumaş almaya. Öyle çok aradım ki sadece saten kumaş bulabildim. Çaresiz aldım. Elbisenin etek uçlarına biraz büzerek ekledim. Bide kuşak yaptım. Baktım şöyle hiçte fena olmadı.
Bir süre elbisenin nasıl olduğundan emin olamadığım için (ben beğeniyorum ama kendi emeğim ondan mı acaba şüphesiyle) giyemedim elbiseyi. Sonra bir gün bütün cesaretimi toplayıp işe giderken giydim. Ayy herkes nerden aldın diye sormazmı. Ezik büzük kendinden emin olmayan duruşum gittikçe havalandı :)) Ben diktim demenin gururu ile bütün gün salındım ortalıkta. İşte ilk elbise denememin macerası böyle. Her yeni denemede yeni bir şey öğreniyorum. Belkide pratik yolları öğrenmek için kursa gitmem lazım ama bir yere bağlanmaktan da hoşlanmıyorum. Deneme yanılma yapıyoruz işte bişeyler ;)
selam canım elbise çok şık olmuş eline sağlık iyi gunlerde giy
YanıtlaSilellerinize sağlık çok güzel olmuş elbise. güzel günlerde kullanın ben 1 sene giyim kursuna gittim ama pek birşey dikemiyorum biraz yetenek işi bence bu. ve sizde fazlasıyla var maşaAllah.
YanıtlaSilcanım oylamadada süper notunu verdim.harika olmuş geröekten..renk,desen,model inanılmaz çok yeteneklisin maşallah güle güle kullan sevgiler.blogspotuda çok kolay buldum bu arada sevgiler
YanıtlaSilHiç de ilk dikişe benzemiyor, harika olmuş!! Ellerine sağlık.
YanıtlaSil