Sevgili dakikadanönce hediye etmişti bu kitabı. Canım benim tekrar teşekkürler :)
Muz Sesleri, Ece Temelkuran tarafından yazılmış Oxford, Paris ve Beyrut üçgeninde geçen bir aşk ve savaş romanı.
Doğruyu söylemek gerekirse kitabı okurken epey zorlandım. Bir türlü akmadı. Hikayeler arası kopuk ve karmaşık geldi.
Ama sırf Dr.Hamzanın kızı Filipinaya yazdığı mektuplar için bile okumaya değerdi,
Ve bazı sözler vardı beni çok etkileyen
"İnsan çok yalnızken, bir tane daha kendinden doğuruyordu içinde, 'Korkma' desin diye"
Ve birde içimde Beyrut'u görme isteği uyandı. Neden olmasın belki bir gün...
Sevgiyle...
BUCANNİCİĞİM UZUN ZAMANDIR KİTAP OKUYAMADIM,OYSAKİ HER GECE BİR KİTAP BİTİRMEDEN YATMAZDIM BİR ZAMANLAR..AMA ŞİMDİ BU KİTABI MERAK ETTİM DOĞRUSU.SEVGİLER
YanıtlaSilTatlım ben de senin gibi düşünüyorum. Bir türlü akmadı ve hikayeler kopuktu. Ve sürpriz son şaşırttı beni sanki devamı varmış gibi geldi. Benim takıldığım cümle şuydu: Bir kadını yok etmek istiyorsan önce saçını kesmelisin. Tam anımsamıyorum ama sen hatırlarsın ;)
YanıtlaSilokuma sırası gelsin diye beklediğim kitaplardan biri
YanıtlaSilbeğenmiş olman iyi :)
Canım Beğenmene çok sevindim.
YanıtlaSilMektuplar konusundaki fikrinize kesinlikle katılıyorum... Neredeyse her biri özlü bir söz olabilecek cinsten.
YanıtlaSil