1 Ocak 2014 Çarşamba

Elif'im İrem'im, Cennet Kızım

Bazen ufacık bir şey tetikliyor beni, yazasım geliyor.
Yeni yılın ilk saatleri saat 04:50
Yeğenim twitter a şöyle bişey yazmış;
Kartpostal yazmak çok zevkli değil mi, şuan herkese kartpostal yazasım var.
Bende ona yazdım; E yazaydın bana bi tane, pek bi mutlu olurdum : )
Sonra sohbet devam ediyor ve seni seviyorumla son buluyor.
Derken benimkiler geliyor, yazmaya başlıyorum.
Yıl 1996, temmuz 15...sıcaakkk, yoğun bir iş günü.
Telefonda bir ses (kim olduğunu hatırlamıyorum); ablan doğum yaptı diyor. Bebek sıkıntılı, doğumda sorun olmuş oksijensiz kalmış.
Hemen soluğu Yalova'da alıyorum.
Bebeğin Bursa'ya tam teşekküllü bir hastaneye gitmesi gerek. 
Hastane ambulans ayarlamıyor.
Eniştem, canım ağbim kendi iş yerinden bir ambulans ayarlıyor ama yanımızda tek bir sağlık çalışanı yok.
Ben sözde Kalp cerrahisi yoğun bakım hemşiresiyim ama o an bu durum hiç bir anlam ifade etmiyor. 
Bütün yetilerimi kaybetmişim. Kucağıma yeşil örtüye sarılı bir bebek veriyorlar. 
Yüzüne oksijen maskesini dayıyorum. Maske bebişimin yüzü kadar. Oysa daha önce elimden ne bebekler geçmiş ama bu başka, bu ablamın. 
Elim kolum bağlı, bir şey olsa nasıl müdahale edeceğimden bir haberim. Sözde tecrübeliyim.
Ablam sezeryanla doğum yaptığı için hala baygın ve yavrusunun yüzünü bir kere bile görememiş.
Yalova-Bursa arası 1 saat, ambulansla daha bile yakın. Ama siz o bir saati birde bana sorun.
Allahım ne çaresizlik, ya kaybedersem ben ablama ne derim, bu yükün altından nasıl kalkarım. Küçücük yeşil örtülerin içinde gıkı çıkmayan bir bebek.
Dualarla geliyoruz Bursa'ya. Yanlış hatırlamıyorsam 1 hafta, ablamın emaneti o küçücük bedene elimden geldiğince annelik ediyorum. 
Bana annelik eden teyzem de bana destek ( burası da bambaşka bir hikaye)
Bebişimizi küveze alıyorlar. O kadar tatlı ki, aslında doğum ağırlığı da fena değil. 
Ama olmuş bir talihsizlik doğumunda oksijensiz kalmış.
Küvez sıkıntısı var o dönemde. Bir küvezde üç bebek. Bir bakıyorum bizimkisi diğer bebeleri iteleyerek yer açıyor kendisine. 
Tamam diyorum Allahım şükürler olsun yırttı bu bebiş :)) Mücadele ediyorsa devamı gelir.
İsim annesiyim ben onun. İsimlerimizin manası aynı Cennet : )
Cennet Kızım.
O gün bu gün aradan 17 sene geçiyor.
O şimdi sağlıklı,  güzel bir genç kız. 
Bu sene anneler günümü kutladı benim, nasılda mutlu oldum. 
Belki hiç evlat sahibi olamayacağım ama benim 6 tane evladım var. Hepsi birbirinden kıymetli.
Allah hepsinin bahtını güzel etsin.
Bebeğimm Elif İrem'im bu saatte de bana bunları yazdırdın ya o kartpostal bana geelecek : )
Seni seviyoruuum.

E bu saatte hak verirsiniz ki tarayıcı kullanamadım. Cepten bu kadar, güzel kızımla ben : ) Allah bahtını da kendi gibi güzel etsin, yolu hep açık olsun.

Sevgiyle...

5 yorum:

  1. Ne güzel. Mutlu biten filmler gibi :)

    YanıtlaSil
  2. Yeğenlerinizin hep güzel günlerini görmeniz dileği ile..Onlar da hep yanınızda olsun inşallah...

    YanıtlaSil
  3. Okurken ambulansta yaşadığınız anlar gözümde canlandı.. Çok değerli ve güzelmiş..

    YanıtlaSil
  4. Merhaba,
    Bloğunuzu çok beğendim ve takipçiniz oldum. Sizi de bloğumda takipçi olmaya beklerim. Sevgiler
    http://mommyslifetime.blogspot.com

    YanıtlaSil
  5. çok tatlı kızınız,maşallah,Allah bağışlasın,tam lokmalık :)

    sevgiler

    YanıtlaSil

GÖZLERİNİ AÇTIYSAN YENİ GÜNE, GÜLÜMSE :)

INSTAGRAM bybucanni

 

KAÇ KİŞİ ONLINE