İçimde ki Çocuk

Oysa ben uğur böceklerinin uğur getirdiğine, 

bebeklerimin ben uyuduktan sonra canlandığına, 

hoşlanmadığım durumların sadece bir tiyatro sahnesinden ibaret olduğuna, 

günlerce yumurtaların üstünde oturursam civciv çıkarabileceğime, 

taç kraker paketindeki arapca yazının dua olduğunu sandığımdan 

paketleri atmamak gerektiğine tam inancı olan bir  çocuktum. 

Şehir ışıklarını gördüğüm her yeri Türkiye, 

gece gökyüzünde gördüğüm tüm yıldızları ise ışıklarını yakmış birer ev sanırdım. 

Düşlerim gerçeğimdi. 

Peki ya şimdi ? 

Her şey değişti, diyeceğimi sanıyorsanııızzz...

Aldanıyorsunuz 😊

Müjdeler olsun hiçbir şey değişmedi.

Hala düşlerim gerçeğim. 

Sadece artık kuluçkaya yatmıyorum. O işi kuluçka makinasıyla yıllar önce çözdüm. 

Taç kraker yemiyorum. Paketleri biriktir biriktir nereye kadar : )

Hala kafamda enteresan fikirler, içimde ki çocuk ne derse onu yapıyorum. 

Onun saflığıyla gönülden isteyip düşünü kurduğum her şeyin bana geleceğini biliyorum.  

Tek derdim kendim, 

bana bahşedilen her nefesin sonuna kadar tadını çıkarmaya öyle niyetliyim ki, 

her anın keyfini çıkarmaya bakıyorum ; ) 

Sevgiyle...

beşşubatikibinonaltı/F.B.Ö