Sana Bu Hayatı Yaşatacağım

Kalem ve kağıt her zaman en yakın dostum oldu.

Kendimi bildim bileli günlük tutarım. 

Günlük dışında da illa ki cilt cilt bir şeyler defterim olur benim.

Yıllara göre şiir defteri, anket defteri, telefon defteri, günlük rutin defteri, niyet defteri, 

kitap inceleme defteri,

 alıntılar defteri, 

kendi yazdıklarım defteri, 

yapılacaklar defteri, finans defteri, sol el çalışma defteri, defteri de defteri. 

Defteri olmazsa not kağıtları.

Kendime yazmak için türlü icatlar bulurum.

Mutluluk kavanozumda bu icatlardan biriydi.

Mutlu hissettiğim anları bir not kağıdına yazar katlar atardım bu kavanoza.

Yıllar içerisinde kavanozumda bir not defterine kaptırdı yerini.

Maalesef not defteri de akıllı telefona. 

Kavanozlu zamanlarda daha genç olduğum için doğal olarak heyecanlarım da daha fazlaydı.

 Anlayacağınız kavanozu doldurmak pek de zor olmuyordu.   :))

Sonra olgunlaşıp dinginleştikce anlar bana yetmez oldu.

 

Anlık mutluluklar yerine daimi huzurun peşine düştüm.

Bu sefer şu oldu mutlu oldum, şu gün şurada çok eğlendim yerine 

ne yaparken iyi hissediyorum, ne yaparken huzur buluyorum 

notları tutmaya başladım.

Tabi ki bunları laf olsun diye değil bana iyi geldiği için,

keyfimin kaçtığı, modum düştüğü zamanlar da dönüp 

beni yükseltecek bir liman yaratabilmek için yapıyordum ve hala yapıyorum.

 

Her seferinde de işe yarıyor biliyor musunuz? 

Klasik bir laf varya "mutluluğu dışarıda arama mutluluk senin içinde" 

öyle doğru ki.

İçe dön, 

kendine dön, 

kendi ihtiyaçlarına bak, 

kişiler olaylar gelip geçici. 

Sadece sen varsın. 

Seni en iyi sen bilirsin.

 

Kaynak sende. 

İçe dön ve o kaynağı kullan.

Artık bunları biliyorum. Notlarım bana hatırlatıcı oluyor.

Yolumu kaybettiğimde yönümü kendime, kendi kaynaklarıma çeviriyorum.

Gel canım diyorum gel, sana bu hayatı yaşatacağım.

Bu gemiden mutsuz inmeyeceksin :) 

*(Şuan aklıma Nadide Hayat filmindeki Demet Akbağ'ın repliği geldi. En sona ekleyeceğim.) 

Ne seversen onu yapalım. 

Bazen yürüyelim, 

bazen yeni yerler yeni şeyler keşfedelim, 

bazen kitap okuyalım, 

bazen  sarılalım, bazen gülelim. 

En çok ta üretelim. 

Bilirim, 

üretmek sana iyi gelir canım kendim ❤

* Nadide Hayat replik; 

 “Bu hayat benim. Yarısını başkaları için yaşadım.

Geriye ne kadar ömrüm kaldı bilmiyorum.

Belki kırk yıl, belki bir gün.

Geriye kalan hayat benim ve ben nasıl istiyorsam öyle geçecek. Ben bu gemiden mutlu ineceğim.”

Sevgiyle...

İnstagram@bybucanni

| Instagram