Bu gün yeni bir kitaba başladım. Babil'de Ölüm İstanbul'da Aşk İskender Pala'nın divan edebiyatı tarzında yazılmış bir romanı.Divan edebiyatı belki beni sıkar diye başladım okumaya, ama daha 60 sayfa okudum bitmesini beklemeye dayanamayıp paylaşayım istedim.
Daha kitabın ilk sayfasında yazılanlar şöyleydi; Bize kalırsa aşkı tanımayan bir okuyucu bu kitabı hiç okumamalıdır...
Çok önemsemeyip okumaya devam ediyorum. Merak ediyorum bu kadar beğenilen ne var bu kitapta. Sonra şu satırları okuyorum;
Ben Mecnun, Efendim Hilleli Mehmed Fuzuli'nin dizelerinde yaşayan köle... Çilek idim kazanlara attılar, kağıt diye pazarlara sattılar. Hücrelerim iki tomarı doldurmuştu, Bağdat çarşısında iki koyuna takas edildim ve kendimi Hilleli lirik şairin kulu bildim. Onun evinde aşkı tanıdım, sonra acıya alıştım, aşk mektebinde yıllar yılı Leyla'yı çalıştım. Yazıldım kitap oldum; dile geldim, söyledim, hitap oldum.
Ben Kays!... O muhteşem köle!.. Ve sultanım Leylaaaaaa!..
İşte o dakka itibariyle tamam dedim kitap benim kitabımdır. Bakalım nasıl devam edecek bellimi olur dayanamaz gene yazarım...
Sevgiyle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
GÖZLERİNİ AÇTIYSAN YENİ GÜNE, GÜLÜMSE :)